HALF JAARLIJKSE CONTROLE UMCG

Jawel, het was weer zover. Een half jaar is er alweer voorbij na mijn laatste controle in het UMC Groningen. Wat gaat de tijd toch snel.
Donderdag 26 april zaten Piroschka, Loes en mijn persoontje om even voor half 8 in de auto want we moesten om half 12 in Groningen zijn voor mijn halfjaarlijks bezoekje aan het transplantatieteam.
Het was behoorlijk druk op de weg en om 11.15 kwamen we aan in het ziekenhuis.
Eerst naar de röntgen voor een longfoto, daarna bloedprikken en vervolgens om 12 uur een afspraak met Dr. Nossent. En ach ja, worst je er wat wijzer van, schiet je er iets mee op. Eigenlijk blijft het allemaal een beetje hetzelfde en is het gewoon wachten op een donor en ja wanneer die komt is DE GROTE VRAAG. Daar heeft niemand een antwoord op. Het is gewoon een heel raar idee dat je letterlijk wacht tot er iemand overlijdt. Wat dat betreft is het maar goed dat we niet alles weten want dat zou heel raar zijn.

Ik moet wel bij mijn eigen longarts in Heemstede een looptest van 6 minuten doen, bloedgas laten prikken ( fijn als je prikangst hebt, en het zijn van die k** prikken) en een blaastest doen.
Aan de hand van deze uitslagen, je verdere ontwikkeling en plaats op de wachtlijst, gaan ze de "rangorde" bepalen. In Amerika gebruiken ze dit systeem al jaren en in Duitsland nu een jaar en men is hier positief over. Dus ach wie ben ik om daar een ander oordeel over te hebben.
Na dit gesprek met de arts zijn Loes en Pirsochka wat gaan eten en heb  ik nog een gesprek met Tiny Goosssens (maatschappelijk werkster) gehad. Best eens fijn om met een neutraal iemand te praten en die ook nog eens inhoudelijk op de hoogte van alles is.
Even doorgenomen hoe en wat met de jongens als er onverhoopt iets gebeurd en gekeken of gegevens nog kloppen qua contactpersoon etc.
Na dit alles even snel een broodje gegeten en toen weer richting huis.( 16.45 uur thuis)
Al met al was het best een gezellig dagje maar ik was en ben nu nog helemaal kapot van die lange dag.
1 november moet ik weer voor mijn volgende controle maar eerlijk gezegd hoop ik dat het dan al zover is, al reken ik er niet op).

We gaan gewoon rustig verder met leven, hebben nog genoeg gezellige dingen in het verschiet.
Eerst Jerry even eindexamen doen en dan wordt hij alweer 18 !!!!
Als alles goed gaat lekker eind juli 2 weekjes naar camping Krieghuusbelten en in het najaar een weekend weg met de hele familie. Ik heb er zin in en we gaan gewoon verder met ademhalen.

Zolang ik nog fijne familie en vrienden om me heen heb om dingen mogelijk te maken, ga ik ervoor.
Dan nemen we de benauwdheid, zuurstofslangen, pijn in je lijf en scootmobiel maar voor lief.
Als het weer nou ook eens een beetje mee gaat werken kunnen we Koninginnedag even lekker naar buiten want ik laat me echt niet klein krijgen door die rotlongen.
ER KOMEN BETERE TIJDEN daar reken ik op.